जमिनीत घट्ट मूळ धरलेल्या झाडांनाही

जमिनीत घट्ट मूळ धरलेल्या झाडांनाही
खुणावत असते आभाळाची उंची !
म्हणून तर झाडे
आपल्या हिरव्यागार फांद्या उंचावून
आभाळाला साद घालत राहतात !
निळ्या नभांगणात
मुक्त बागडून पाखरं जेव्हा
फांद्यांवर विसावतात,
तेव्हा झाडं सांगतात पाखरांना
मनातलं हिरवं गूज
आणि कुरवाळत राहतात निळ्या स्वप्नांना...
आभाळाला जेव्हा उमगतं
झाडांचं हे आभाळपण
तेव्हा आभाळालाही भरून येतं
आणि मग रिमझिम निळ्या गाण्यात
हिरवं बीज रुजून येतं....!
- दुर्गेश सोनार

माझ्या कवितेने

माझ्या कवितेने गावी
माझ्या गावाचीच गाणी
शब्दांतुनी या झरावे
चंद्रभागेचे ते पाणी

माझ्या शब्दांना लाभावा
हरिकिर्तनाचा संग
शब्द होता पुंडलिक
सखा भेटे पांडुरंग

टाळ मृदुंग ऐकता
देहभान हरपावे
तसे माझ्या कवितेने
वेड जिवांस लावावे

सा-या अर्थ नी शब्दांचे
त्यात अद्वैत साधावे
माझ्या कवितेला भाग्य
असे अनोखे लाभावे

- दुर्गेश सोनार

kavita

kavitene kavitesathi kavitachya gava jave....
shabdani shabdansathi shabdanche gane gave...
hi shabd suranchi yatra, he lay talanche fulane...
navras prashuni tyancha mag krutarth vhave jagane...
- Durgesh