जमिनीत घट्ट मूळ धरलेल्या झाडांनाही
खुणावत असते आभाळाची उंची !
म्हणून तर झाडे
आपल्या हिरव्यागार फांद्या उंचावून
आभाळाला साद घालत राहतात !
निळ्या नभांगणात
मुक्त बागडून पाखरं जेव्हा
फांद्यांवर विसावतात,
तेव्हा झाडं सांगतात पाखरांना
मनातलं हिरवं गूज
आणि कुरवाळत राहतात निळ्या स्वप्नांना...
आभाळाला जेव्हा उमगतं
झाडांचं हे आभाळपण
तेव्हा आभाळालाही भरून येतं
आणि मग रिमझिम निळ्या गाण्यात
हिरवं बीज रुजून येतं....!
- दुर्गेश सोनार
1 comment:
Durgesh saheb Blog changala aahe
Post a Comment